آدم اگر بخواهد یک تحول بزرگ در خودش ایجاد کند
تنها راهش این است که عاشق شود!
باور کن! راهش فقط و فقط همین است!
من تمام راه‌های ممکن را امتحان کرده‌ام!
از هر راهی که بروی آخرش دوباره می‌رسی به روزمرگی و تکرار
به خستگی و دلزدگی!
فقط عاشقی است که روزمرگی ندارد!
توی دل خودش هر روز یک زایندگی و یک بالندگی دارد!
تحول از این بزرگتر؟!
آدم عاشق شود
بعد مثلا بی‌تاب شود
بی‌خواب شود
گریه کند
بی‌خوراک شود
دلتنگ شود
شب‌ها خواب معشوقش را ببیند!
باور کن راهش فقط و فقط همین است و بس!
من تصمیم خودم را گرفته‌ام!
میخواهم عاشق شوم!
بعد مثلا بی‌تاب شوم
بی‌خواب شوم...
گریه کنم...
دلتنگ شوم...
شعر بگویم...
نوشته‌هایم را برای مخاطب خاص بنویسم...
خوراکم اشک و آه شود!
شب‌ها خواب معشوقم را ببینم!
نه! واقعا تصمیمم را گرفته‌ام!
واقعا به سرم زده عاشق شوم!
باید جوری عاشق شوم که مثل بمب صدا کند!
حساب کتاب همه چیز را کرده‌ام!
این وسط فقط می‌ماند یک چیز!
سوژه‌ی عاشقی!
.
فقط باید فکری برای سوژه‌ام بکنم....
سوژه هر چه دست نیافتنی‌تر عطش عشق بیشتر!
سوژه هر چه دورتر، دلتنگی و بی‌تابی بیشتر!
سوژه هر چه محبوب‌تر، دست و پا زدن برای رسیدن بیشتر!
سوژه هر چه پرنازتر، نازکشیدنش شیرین‌تر!
سوژه هر چه ماه‌تر، در هوایش پرپر شدن بیشتر!
سوژه هر چه زیباتر، خواب شب از یادش پرتر!
سوژه هر چه دلرباتر، لرزش دل به پایش بیشتر!
سوژه هر چه خوب‌تر، دل برایش دیوانه‌تر!
.
.
.
سوژه هر چه دلبرتر
سوژه هر چه زیباتر
سوژه هر چه خوب‌تر
سوژه هر چه آقاتر
سوژه هر چه غایب‌تر
سوژه هر چه مهدی‌تر....!
سوژه هر چه...
سوژه‌ام را، هم پیدا کردم...
فقط باید بروم عاشقش شوم...
مرسی آبجی جونم