مهدی باوری در اهل سنت

ابن خلدون از اعتقاد مسلمانان به ظهور مهدی(عج) اینگونه یاد میکند:«عقیده مشهور و رایج میان عموم اهل اسلام در طول سده های متمادی این بوده که ناگزیر باید مردی از خاندان نبوت در آخرالزمان ظهور کند که دین خدا را یاری کند و عدالت را پدیدار سازد تا امت اسلامی از وی پیروی نمایند و در نتیجه او بر کشورهای اسلامی سیطره و احاطه یابد.او کسی است که مهدی نامیده میشود»¹. استاد احمد امین ازهری مصری در باب مهدویت گفته است:«امّا در مورد اهل سنت باید گفت که ایشان نیز بدین عقیده گرویده اند و به آن ایمان دارند»². آنگاه خاطر نشان ساخته که ابن حجر عسقلانی احادیث وارد شده درباره امام مهدی(عج) را بر شمرده و آنها را در حدود 50 حدیث یافته است³. س می افزاید:رساله ای از استاد احمدبن محمدبن الصدیق به نام ابراز الوهم المکنون من کلام ابن خلدون را خواندم که در آن به تضعیف و ابطال اشکالاتی پرداخته بود که ابن خلدون به احادیث روایت شده درباه مهدی(عج) وارد ساخته است و ضمن اثبات صحّت آنها،اظهار کرده که این اخبار در حدّ تواتذاند⁴. در جایی دیگر میگوید:امام شوکانی به منظور اثبات درستی این عقیده،کتابی نوشته که آن را التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجال والمسیح نامیده است⁵. بنابراین،تا زمانی که اهل سنت در کتب روایی خویش 50 حدیث را در این باب می یابند و ظهور امام مهدی(عج) را از مقدمات فرا رسیدن قیامت میدانند و نیز بر بطلان کلام ابن خلدون - که احادیث وارد شده در این باب را تضعیف کرده - استدلال میکنند،و در متواتر بودن یا نبودن احادیث آن،کتابهای متعددی مینویسند،میان شیعه و سنی از جهت اعتقاد داشتن ب ظهور امام مهدی(عج) تفاوتی وجود ندارد.

منابع:1:تاریخ ابن خلدون/ج1/فصل 52/ص555  2:المهدی والمهدویه/احمد امین/ص41   3:پیشین/ص48   4:پیشین/ص106  5:پیشین/ص110